Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Hoc non est positum in nostra actione. Qui est in parvis malis. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Ac tamen hic mallet non dolere. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sedulo, inquam, faciam. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Prioris generis est docilitas, memoria; Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Sed nunc, quod agimus; Sedulo, inquam, faciam.
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Verum esto; Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ut aliquid scire se gaudeant? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed quae tandem ista ratio est? Tubulo putas dicere?
Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Sed ad rem redeamus; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Optime, inquam. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Duo Reges: constructio interrete. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.